Sri Lanka

Hi Allemaal,

Vier weken Sri Lanka.............het vierde gezinslid, drie meter in het ravijn gestort, relaxen aan het strand, zeven bomaanslagen in twee weken, gezelligheid met familie, verjaardag, op zoek naar wind en kitesurfen in een stukje paradijs. Het valt niet mee om vier weken van avontuur en gezelligheid samen te vatten in een stuk(je) tekst van twee a4'tjes, het kost ons dan ook bloed, zweet en tranen.......maar ja ach, we kunnen jullie, het thuisfront, toch niet laten stikken...Vive la famille et amis!....eeuuhhhh.....misschien een beetje teveel zon op het bolletje gehad...;)

De eerste anderhalve week regende het veel in Sri Lanka, de temperatuur was wel lekker aangenaam, maar veel op het strand liggen kwam er niet van. Mede hierdoor hadden we alledrie wel zin in wat actiefs en avontuur, we besloten de bergen in te trekken met scootertjes. Het plan de campagne bestond uit scootertjes huren en erop uit trekken. Niet veel dus, maar zeker aan te raden. Het verkeer in Sri Lanka is niet veel beter dan in andere Aziatische landen, maar zodra je deelneemt aan het verkeer valt het reuze mee en is het goed te doen. De eerste dag zijn we langs de zuidkust gereden, zo'n 100km, dit gedeelte is goed begaanbaar en je rijdt aardig relaxed, was het niet dat we ongeveer 2 uur in de gietregen heben gereden. Maar zoals gezegd, de temperatuur was aangenaam....:) Doorweekt en moe zijn we in de middag terechtgekomen in een leuk hotelletje waar we gegeten en overnacht hebben. De tweede dag op tijd opgestaan een lekker ontbijtje en on we go....Vanaf het zuiden gingen we nu meer naar centraal Sri Lanka, deze route is heel mooi en heeft mooie uitzichten omdat het hoger ligt gelegen dan het zuiden. Vroeg in de middag kwamen we aan in Ella, een pitoresk plaatsje gelegen in de bergen tussen tal van watervallen en bergen. Hier naar onze slaapplaats gezocht en gevonden. Time to do some sightseeing! Een tuk tuk gehuurd en opweg naar de Rawana cave, dit is een grot  dicht bij een tempel waar vroeger monikken in leefden. Bij de tempel gedropped en met z'n drie naar boven, de grotten liggen zo'n 300 m op de berg, moeders na 50 m, luid hoestend en proestend achtergelaten, 'k zou niet weten waar dat door komt...:)...., het bleek achteraf maar goed ook want de weg naar boven was erg slecht begaanbaar geworden door de regen. Uiteindelijk wel gered, even uitegerust en wat foto's en toen weer naar beneden. Even zwaaien naar de monikken en hup in de tuk tuk naar little Adams peak. Het volgende heeft een inleiding nodig: voor diegenen die mijn moeder niet kennen, mijn moeder is een hondenliefhebster.....dat wil zeggen dat ze graag honden om haar heen heeft.......er graag voor zorgt......en er dan ook veel vanaf weet.....enfin......zo volwassen en zelfkennend als ze is, heeft ze ons tijdens de vakantie meerdere malen verteld dat ze toch echt geen hond op zal pakken, verzorgen en/of mee zal nemen naar Nederland want dat kan toch echt niet.....:). M.a.w. waar is die hond die ik meeneem naar Nederland?! Ok terug naar de tuk tuk, we rijden opweg naar little Adams peak en 'eerlijk is eerlijk' ook mijn ogen vallen direct op een klein, vel over bot, mormeltje (lees puppy) dat in de regen naast de weg zit en bijna omvalt om te sterven. Bedolven onder mededogen, zegt mijn moeder:"Als ik nu een dierenarts zie, dan red ik deze hond". We hoeven jullie natuurlijk niet te vertellen dat er na 20m een dierenarts bleek te zitten....:) Hierbij het begin van het vierde gezinslid! Mijn moeder uitgestapt om de hond te verzorgen, wij naar little Adams peak, overigens een hele mooie spot vanwege het uitzicht, maar snel weer terug om mijn moeder op te halen. Bij de dierenarts bleek het mormeltje ook nog eens onder de teer te zitten, echt heel zielig, ze kreeg de nodige injecties en wormenpillen. Moeders en het mormeltje opgepikt, wat voeding gehaald en opweg naar het guesthouse. De volgende dag weer op tijd opgestaan en met z'n vieren ontbeten. Mormel omgedoopt in Ella, haar in de strandtas gelegd en verder met ons scooter avontuur. Ondanks dat het een lange rit zou worden wilden we in een dag terugrijden naar Galle. Opnieuw door de meest pitoreske dorpjes met de mooiste uitzichten en het regenwoud kwamen we er gedurende de dag achter dat we ons verkeken hadden op de afstand, we moesten ons zelfs haasten om het regenwoud uit te komen, aangezien we geen zin hadden om daar in te moeten overnachten. Reeds vijf uur 's middags moesten we nog 30km afleggen. Even een pauze, Petra en Adith van scooter gewisseld, d.w.z. Petra en Ella bij Laurens achterop en Adith op haar eigen scooter gingen we weer opweg. Adith bleef een beetje achter en waar we normaal bij elkaar bleven rijden bleef ze nu wel erg lang uit het zicht. Al zoekend denkende aan de dingen die gebeurd kunnen zijn hoopte we haar weer snel in het vizier te krijgen, maar niet dus........na vier honderd meter zien we Adith, spierwit en geschrokken, naast de weg drie meter lager in een ravijn staan met de scooter half naast haar.....! Snel afgestapt, naar haar toe gegaan en haar naar boven geholpen. Ze had gelukkig niets gebroken en het bleek goed met haar te gaan. Helaas hebben we geen foto's gemaakt, maar ze heeft echt verschrikkelijk mazzel gehad dat ze op de juiste plek naar beneden is gevallen, een paar meter verder en ze was van drie meter hoogte op de stenen gevallen. Met enkele behulpzame Sri Lankanen de scooter uit het ravijn gehaald en weer langzaam opweg omdat het snel donker werd en we ook nog onze slaapplaats moesten vinden. UIteindelijk de slaapplaats gevonden, wat gegeten en volledig uitgeput van de reis en de schrik naar bed. De volgend morgen besloten we voor Adith, Ella en de scooter een busje te huren om naar huis te gaan. Petra en Laurens zijn met de scooter naar huis gereden. Ondanks het ongeluk hebben we een fantastische trip gehad en ontzettend veel gelachen.

De overige dagen in Sri Lanka met mijn moeder hebben we het wat rustiger aan gedaan. Mijn moeder moest even bijkomen, ze had niets gebroken maar wel een aardige klap op haar schouder gehad, het weer was verbeterd dus we konden lekker op het strand liggen en ook Ella had de nodige verzorging nodig. Ella ging overigens met snelle stappen vooruit, Adith en Petra hebben haar zodra het mogelijk was schoon gemaakt met kerosine vanwege de teer. Alledrie zijn we erg gehecht aan haar geraakt. Ze gaat dan ook met mijn moeder mee terug naar Nederland (mede door de hulp van een lieve tante Karin). Ook hebben we het erg gezellig gehad met Claudia en Frank (familie Adith en Laurens), we hebben enkele keren met elkaar gezellig gegeten en gedronken. Ondanks dat we elkaar nauwelijks kenden klikte het erg goed en zijn ze zeer gastvrij naar ons geweest. Met Petra haar verjaardag hebben we 's avonds op en top gegeten in de strandtent van het hotel waar Claudia in werkt. Ondanks dat het niet open is 's avonds had ze het speciaal voor ons geopend en hebben we er een hele leuke verjaardag met elkaar gevierd.

Nog maar een week te gaan in Sri Lanka en de kitesurf kriebels in onze zijn buik besloten we per de 18e te vertrekken naar Negombo waar we de volgende dag met een kitecamp mee zouden gaan naar het noord westen van Sri Lanka: Kalpitya. Dit was de perfecte spot om te kitesurfen. De twee dagen dat we daar zijn geweest waren erg leuk, Petra heeft haar eerste lessen gehad en samen met twee Zweedse jongens van hetzelfde niveau heeft Laurens het kiten weer opgepakt. Eigenlijk wilden we graag blijven in Kalpitya, maar noodgedwongen moesten we terug omdat de kite van Laurens lek bleek te zijn. Een van de twee zweedse jongens bleek een huis te hebben in Negombo en nodigde ons uit bij hun te overnachten.....heel relaxed want het huis bleek erg luxe te zijn met zwembad en jacuzzie. Hier hebben we twee nachten overnacht en een poolparty gehad met nog meer mensen, echt super! Via de contacten van het kitecamp uiteindelijk de kite kunnen repareren en besloten om met z'n vieren toch weer terug te gaan naar Kalpitya om te kitesurfen. Via Claudia hadden we de contactgegevens gekregen van een 'rich guy' die daar een super luxe resort zou hebben. Opgebeld, afspraken gemaakt en de volgende dag opweg. Eenmaal aangekomen bleek er niets gelogen over het super de luxe......wauw wat een mooi resort.....alles was ecologisch opgezet, dus geen elektriciteit en coconut huisjes. Alles was open opgezet: je sliep in een huisje met alle luxe maar zonder muren, het toilet en de douche waren afgeschermd maar wel volledig open. Je douchte dus echt in de openlucht onder de palmbomen en sterren....:P. We zijn hier uiteindelijk drie dagen geweest en alles was perfect: de omgeving, de gezellighied, het weer en de wind voor het kitesurfen.....eigenlijk wel weer jammer om weg te moeten gaan. Eenmaal aangekomen in Negombo dezelfde nacht met het vliegtuig naar Goa, India gevlogen. 

Tijdens onze bijna vier weken in Sri Lanka hebben we echt ongelofelijk veel meegemaakt, te veel om op te schrijven. Het was erg leuk en gezellig om met Adith drie weken door te brengen, we hebben enorm met elkaar gelachen, maar ook raar om weer afscheid te nemen. Wij hebben niets gemerkt van de oorlogs situatie in het land, ondanks de vele bomaanslagen in korte tijd. Wel is het tourisme tot op punt nul gedaald hierdoor, misschien ook wel weer fijn voor ons. Inmiddels ook alweer twee en een halve maand onderweg hebben we het nog erg naar ons zin samen en bevalt het reizen nog steeds erg goed. op dit moment zijn we alweer drie dagen in India en samen met vrienden van ons: Demian en Catherina. Onze planning is om met z'n vieren nog enklele dagen in Goa te blijven, dan naar Hampi te reizen, waarvan we met z'n tweeen verder gaan naar het zuiden richting Kerala. Op naar het volgende avontuur!

Groetjes en tot de volgende keer maar weer,

Petra en Laurens